Dikili’de 7,1 Şiddetinde Deprem: 65 Ölü, 100 Yaralı

1939 yılında meydana gelen büyük depremin detaylarını Bergama Kaymakamı B. Şevket Kancan anlattı.

22 Eylül 1939 gecesi, saat 02.30 civarında Dikili, 7,1 büyüklüğünde yıkıcı bir depremle sarsıldı. Yaklaşık 1000 evin yıkıldığı depremde 65 kişi hayatını kaybederken, 100’e yakın kişi yaralandı. Deprem sonrası bölgede yer altından sıcak sular fışkırdı, Dikili ile Bergama arasında geniş yarıklar oluştu. Bu büyük afet, Dikili ve çevresinde büyük korku ve panik yarattı. Bergama Kaymakamı'nın Anıları Depremden bir ay sonra, Bergama Kaymakamı B. Şevket Kancan, felaketin hemen ardından yaşadıklarını gazeteci Tuğrul Deliorman’a şu sözlerle aktardı: “22 Eylül gecesi şiddetli bir sarsıntı ile uyandım. Hemen çocuklarla birlikte dışarı koştuk ve Halkevi bahçesine sığındık. Sarsıntılar kısa aralıklarla devam ediyordu. Saat 03.30 civarında, bir grup insan Dikili’den telaşla gelip 'Dikili yıkıldı, mahvoldu' diye bağırıyordu. Bunun üzerine jandarma ve sıhhiye ekipleriyle birlikte derhal Dikili'ye hareket ettik.” "Kıyamet Gibi Bir Manzara" Kancan, o gece gördüğü manzarayı şu şekilde tasvir etti: "Enkaz altından yardım çığlıkları yükseliyordu. Kayıplarını arayan, inleyen, sağa sola kaçışan insanlar... Her yer yıkılmış, insanlar şaşkınlık içerisindeydi. Kasabaya girdikçe sarsıntılar devam ediyordu. Öncelikle güvenliği sağladıktan sonra, jandarma ile birlikte enkaz altında kalanları kurtarmak için harekete geçtik. Her sarsıntı yeni bir tehlike getiriyordu, yanı başımdaki duvarlar yıkılıyor, ben kendimi son anda bir kenara atıyordum." Depremin Ardından Sabahın ilk ışıklarıyla birlikte, Dikili tamamen enkaz altında kalmış bir kasabaya dönüşmüştü. Kaymakam Kancan, ağır yaralıları İzmir’e sevk ettiklerini ve enkaz altından ceset çıkarmaya devam ettiklerini belirterek, “Hayatımda karşılaştığım en büyük felaketti” dedi. Deprem sonrası Dikili halkı yaralarını sarmaya çalışsa da, bu büyük afet bölgenin tarihine unutulmaz bir iz bıraktı. Bu trajik olay, deprem gerçeğini bir kez daha hatırlatıyor. Bir daha böyle felaketlerin yaşanmaması dileğiyle...