Bu günkü yazıma konu olarak, Edremit'li Mustafa Seyit Sütüven'i ve onun Sütüven şiirini seçtim. Bu şairimizi ve Sütüven şiirini seçmemin elbette bir nedeni var. Öğrencilik yıllarımızda bu şairimizi bize tanıtmadılar bizim Türkçe ve edebiyat kitaplarımızda onun şiirleri yoktu.Oysa çok güzel ve günlük konuşma dili ile çok derin anlamlar içeren, akıcı ve çok kuvvetli vurguları da olan, zihinlere çivi gibi saplanan çok çok güzel mısralar içeriyor büyük şairimizin bu dev eseri.  SÜTÜVEN ;   Bir kayadan duman duman On yedi metre atlayan Dağ kokusu ile yüklü su                                          Akması tel tel ince saç                                          Düştüğü yerde beş kulaç                                          Mavi su ak köpüklü su Şi'rin elindesin bu gün Eski masalların bütün Canlanacak birer birer                                     Akhalılar'da bir zaman                                     Şair ilahe kahraman                                     Şi'rini burda içtiler Hepsi tapardı rengine Rastlanmamıştı dengine Hiç biri mor Teselya'da                                      Öyle füsunludur bu yer                                      Şi'rini borçludur Homer                                      Çünkü senindir İlyada Eski uzun zamanların Tığ gibi kahramanların Türküsüdür yanık sesin                                    Dağda hayat uyandıran                                    Taşları duygulandıran                                    Göklerdeki son ilahesin Afrodit Afrodit iken ah! Burdan inerdi her sabah Elde gümüş hamam tası   Burda çıkardı örtüden Kimseye gösterilmeyen Göğsü vücudu kalçası                                  Burda Yunan, Moğol, Mısır                                  Med, Roma, Türk asır asır                                  Taptı döküldüğün yere Tanrıların otakları Orduların konakları Burda ererdi göklere                                  Söylediğim masal değil                                  Atları kahraman Aşil                                  Burda sulardı bir zamanlar Burda gezerdi Keykubat Burda keserdi Mitridat Burda içerdi Antuan   Göğse nasıl batarsa diş Öyle derinden işlemiş Taşlara Hektor'un izi                                       Söyle fakat bu gün neden                                       Bütün güzelliğinle sen                                       Kulluğa almadın bizi Halbuki bir Yunan kadar Hüsnüne her tapan kadar Tapmayı bizde anlarız                                       Bizleri hor görme sen                                       Hüsnü hüda kadar seven                                       Gönlü temiz adamlarız Bunları at da bir yana... Bari o günlerin bana Şi'rini söyle tatlı su Şi'rini geldiğin yerin Şi'irini eski günlerin Söyle ... köpük kanatlı su.   Mustafa Seyit Sütüven 1908'de  Edremit'de  doğmuştur ve Edremitli lakabı ile kendisini tanıtmıştır. 14 EKİM 1969 tarihinde İzmir'de vefat etmiştir. Sütüven şiiri, 1934 yılında Edremit Kaymakamı'nın "ATATÜRK'ün Edremit'i ziyaretinde kendisine armağan etmek için" sipariş ettiği bir şiirdir. *Sütüven: Halk adlandırması ile, biçimsel özellikleri de düşünülerek kaçan, atlayan, akan su anlamı ile ilişkilendirilebilir. *Sütüven ; suyun metaforik zenginliğinden faydalanan Cumhuriyet devri şairlerimizden birisidir.. *Sütüven şiiri ile şair; suyu bellek, zaman ve mitoloji gibi unsurlarla ilişkilendirerek medeniyet coğrafyasında birleştirip, suya yeni anlam katmanları kazandırmıştır. *Sütüven şiirinin incelemesini de yapan Şair Mehmet Tekşan onun kendisini ressama, yazdıklarını tabloya benzetir ve Nev - Yunanilik, Mavi Anadoluluk gibi kültürleri medeniyet coğrafyasında birleştirir demektedir.   *Nev-Yunanilik = Havza edebiyatı = Akdeniz edebiyatı veya eski Yunan edebiyatına özenti diye adlandırılır. Akdeniz havzasının medeniyet hususundaki  gelişmiş yönlerinden faydalanmayı amaç edinmiştir. Nev-Yunanilik 1912 yılında ortaya atılan bir fikir akımıdır. Öncüleri; Yahya Kemal, Yakup Kadri, Salih Zeki Atay 'dır. *Sütüven şiiri : Aruz vezni ile yazılmıştır ve bazı kaynaklarda 19, bazı kaynaklarda 21/23 kıta olarak yer almaktadır. *Sütüven şelalesi de , Balıkesir İlinin, Edremit ilçesinin Kaz Dağları eteklerindeki Zeytinli Beldesindedir. *İçinizde Kaz dağlarını (İda)  ve o dağlardan Edremit körfezine sularını boşaltan 17 şelaleden en büyüğü olan Sütüven  şelalesini bilmeyen yoktur. Onun diğer bir adı da "Hasan Boğuldu" şelalesidir.   Edremitli Mustafa Seyit Sütüven'in bu güzel şiirini bana ilk kez, eksiksiz ve hatasız olarak davudi sesi ile ezberinden okuyarak sevdiren Sn. Dr. Cevat Doğan olmuştur. Kendisi Tıp doktorudur,  İstanbul'da Tıbbiye'de öğrenci iken, sahaflardan aradığı bir kitabı bulmuş ve satın almış, ama parası olmadığı için, sırtındaki paltosunu çıkararak rehin bırakmış kişidir. Edebiyatı sever ve belagatı çok iyidir.   Cevat Bey Altınoluk'ta yazlık komşumuz idi, onunla balkonumuzda şiir sohbetleri yaparken bana şiir ve edebiyata olan merakını anlatırdı. Bende yeni yetme bir şair iken kendi yazdığım şiirleri ona okurdum, benim için bir idol ve ilham kaynağı olmuştur, kendisinden çok feyiz aldım.   Cevat Bey'in kulakları az işitirdi, ikimiz balkonda şiir sohbetleri yaparken, "şiiri anlamak ve anlatmak için gayri ihtiyari yüksek sesle konuşurduk" dolayısı ile tüm komşularımız ister istemez bizi dinlerdi.   Cevat Bey ünlü şairimiz Sütüven'in İş Bankası Kültür Yayınları arasında yer alan ve 1976 yılında yayınlanan "Mustafa Seyit Sütüven'in Bütün Şiirleri" isimli kitabını bana hediye etmişti.O gün bu gündür o kitabı ve içindeki şiirleri severek okuyorum.   Zevkle okuyacağınızı ve hafızalarınızdan hiç bir zaman silinmeyeceğine inandığım, Edremitli Mustafa Seyit Sütüven'in Sütüven şiirini sizlerle paylaştığım için mutluyum, şiir gibi duygular içinde olun ve sağlıcakla kalın.