Duvara resmini astığımız genç ölüler gibidir ilk aşklar; Yüzleri kırışmaz, bunamaz, öksürmez ve yalan söylemez.   Ve mükemmel aşk tek kişilik olanıdır. Ne ihanetler kirletebilir Ne uçurtma dallara takılır Ne ayrılıklara ağıtlar yakılır… Gökyüzü, gece bile mavidir Tek kişilik aşktır mükemmel olan, Hep kavuşmalar ve buluşmalar yaşanır Sonsuza kadar ulaşamaz ayrılıklar. Mükemmeldir tek kişilik aşklar.   Hüzünlü bütün öykülerde “ilk aşkın” unutulmamışlığı vardır. Oysa ilk aşkları mükemmel kılan kavuşulmamış olmasıdır. İlk aşkın anılarında bir donma söz konusudur. İlk aşklar evlilikle noktalanmamış, Eşler arasında sorunlar başlamamıştır. Çocuklar doğmamıştır henüz Ve henüz;“çiçekçideki hesap bakkala devretmemiştir” Sistemin sömürdüğü aile düzeni yoktur ilk aşklarda. Çocukların dershane, eğitim ve sağlık giderleri henüz doğmamıştır ilk kalp atışlarında. İlk aşklarda kadın çok değerlidir, henüz kocasının hizmetçisi olmamıştır. Erkek de bir o kadar önemlidir; evi geçindirmek zorunda olan “geçim makinesine” dönüşmemiştir. Duvara resmini astığımız genç ölüler gibidir ilk aşklar; Yüzleri kırışmaz, bunamaz, öksürmez ve yalan söylemez. Ve kavuşulmamış ilk aşklar, hatıralarımızın en değerli tahtında yaşarlar. Kumsalda yalınayak toplanan midyeyi birbirlerine sevgi sözcüğü ile armağan edenler, ileri yıllarda, “karın doyurmaz” gerekçesiyle midye kabuklarını birbirlerine atarlar. Düşten gerçeğe düşmektir kavuşmak. İlk aşklar hala yaşanan düşlerdir. Ve orada kalmışlardır; duvara astığımız genç ölülerin fotoğrafları gibi.   Tek kişilik aşklarda ağaçlar türkü söyler Çocuklar, sümükleriyle karıştırıp yerler simitlerini Kırlangıçlar kuytulardan haber verir Tek kişilik aşklar Anadolu’da yeşerir.   Bu gün/ yarın / öteki gün birbirinin etiyle besleniyor sevgililer Anadolu kan ağlıyor Köyümün ağaçları komşularını özledi, Ayrılıklar yaşanıyor coğrafyalarda İhanet yoktur tek kişilik aşklarda.