Yaş otuz beş,yolun yarısı eder demiş Cahit Sıtkı Tarancı Hal böyle ise ben,ikinci yarıyı da geçeli bir hayli zaman oldu. Geçmişe şöyle dönüp baktığımda,kendimi şanslı insanlardan biri olarak görüyorum. İstedikleri mesleği seçen ve severek yapanlar,gerçekten şanslı,mutlu insanlar. Hayalleri ile yolları ayrılmayanlar, hayallerini gerçekleştiren insanlar gerçekten çok şanslılar. Bende o şanslı insanlardan biriyim. Neredeyse beş yaşından bu yana,her zaman ve yüksek sesle ,birazda öğretmen olan babamın etik değerleri nedeniyle öğretmen olacağım demişim. Başka bir şey olmayı hiç düşünmemişim Benim için kaçınılmaz ve büyülü bir sonuç. 17 yaşında yaşımı büyüterek başladığım öğretmenlik yaşamımda öğrencilerimle birlikte büyüdüm. Siz hep öğretmenler bir şeyler öğretir sanırsınız. Sınıfa girdiğinizde, size bakan pırıl pırıl gözleri ve saf sevgileri ile onlarda size çok şey öğretir. 35 yıllık meslek hayatım boyunca,öğrencilerimi çağın bilgi birikimine sahip,bilgisini hayatın içinde kullanabilen, düşünen,soran, sorgulayan, araştıran,şiddetten uzak uygarca tartışabilen, üreten,kötü alışkanlıklardan uzak,yeni gelişmelere uyum sağlayan,empati kurabilen hoşgörü sahibi bireyler haline getirmek için çalıştım. Bugün, eksiler içinde artılar oluşturabilmenin,güzellikler yaratabilmenin tek yolu; Dil,din,ırk ayrımı gözetmeden insan sevgisini Anadolu'da filizlendiren, Mevlana'nın,Yunus Emre'nin,Pir Sultan Abdal'ın, Türk ulusuna aklın ve bilimin ışığını gösteren Mustafa Kemal'in aydınlattığı yolu izleyenleri yetiştiren öğretmenlerle olacaktır. Sizlerden beklenen budur İnsan ömrünü eğitime adayıp,benim yaşıma gelince,yeni şeyler denemekten korkmuyor. Tam tersi,ya onu da,ya bunu da yapamazsam,ya kalan ömrüm yapacaklarıma yetmezse diye endişe duyuyor. Kendimi daha yeni göreve başlamış olduğum yaş ve heyecanında hissettiğime göre,yapacak çok işim, birktirecek çok insan var demektir. Bunca yılın sonunda elinizde ne var derseniz? Kimselere benzemeyen, her anlattığım da birilerini imrendiren,hatta kıskandıran birikimlerim var. Her yerde karşıma çıkan beni inanılmaz mutlu edenlerim var. Kaybettiğimi,bana kaybettirdiklerini sananlar, için öyle büyük kazançlarım varki. Demem o ki, her ne yapıyorsanız,sevgiyle ve size yakışır şekilde yapın. En büyük ibadetin insana hizmet olduğunu unutmayın. Yürümeye devam et diyorum kendime. Doğru bildiğin ve inandığın yolda. Ve bu Ülkeye,bu ülkenin insanlarına vefa borcunu ödemeye. Sevgili öğretmen arkadaşlarım,bir gün yolun sonuna geldiğimizde,hak vaki olduğunda, yaşamımız bir film şeridi gibi gözümüzün önüne geldiğinde hepimiz için seyre değer olmalı. Öğretmen ve öğrencilerimiz için bol dinlenmeli bir tatil diliyorum.