Ey ahali, gözlerimizdeki umudu kaybetmemek için bir kez daha sesleniyorum size. Bir sorun var ve bu sadece bugünün değil, yarının meselesi. Gençlerimiz, toplumumuzun geleceği, bizim teminatımız. Ama şu an, her zamankinden daha fazla onlara ihtiyacımız var. Çünkü şiddet eğilimli gençlerimiz, bir çığ gibi büyüyor. Gelecekte, onlara güvenip yarını inşa edeceğiz, ama onlar şimdi bize güvenmek zorunda. Gençlerimiz, çoğu zaman sevgiye, ilgiye, yönlendirmeye ve anlamaya aç bir şekilde büyüyorlar. Hayal kırıklıkları, yalnızlık ve kimlik bunalımları içinde kayboluyorlar. Yalnızca birer sorun olarak etiketleniyorlar, ama unutmayalım, onlar potansiyel taşıyorlar. Her birinin içinde ışık var, ama bu ışık ancak doğru rehberlik ile parlayabilir. Bizim görevimiz, onlara yalnızca suçlu ya da kayıp etiketleri yapıştırmak değil; onlara doğruyu bulabilecekleri bir yol sunmak. Onlara yalnızca maddi değil, duygusal anlamda da güç vermek zorundayız. Çünkü şiddetin önüne geçmek, yasalarla değil, sevgiyle, anlayışla, empatiyle mümkündür. Toplum olarak, aileler, öğretmenler, liderler... Bizler, gençlerimizin içindeki yaratıcılığı, sevgiyi, sağlıklı bir gelecek hayalini yeniden keşfetmelerine yardımcı olmalıyız. Her bir gencin hikayesini dinlemeli, onlara güvenli bir alan sunmalı ve onlara güven aşılamalıyız. Bu, sadece bir "sosyal mesele" değil, gelecek meselesidir. Eğer biz şimdi onlara sahip çıkmazsak, yarının sorunları büyüyerek karşımıza çıkacak. Gelecekte bizlere yol gösterecek olan bu gençler, şimdiden bize sesleniyorlar. Onlara kulak vermek, onlarla birlikte büyümek, geleceğimizi aydınlatmak için, şimdi tam zamanı! Unutmayalım, gelecekte ihtiyacımız olan gençlerimiz, asıl şimdi bize ihtiyaç duyuyor. Onlara el uzatmalıyız. Onlara umut olmalıyız. Tolga TURAN